Displaying items by tag: Q4 Venlo

Het college van B&W stuurde vorige week Raadinformatiebrief 23 de wereld in: Handelingsperspectief Bolwaterstraat. Portefeuillehouder is wethouder Pollux (GL). Zoals u weet ligt de Bolwaterstraat in Q4 en hebben beide een nogal dubieus verleden. Niet alleen vanwege decennia drugsproblematiek, maar vooral ook vanwege de vele misstanden en vriendjespolitiek m.b.t. (provinciale) subsidies, onrechtmatige aanbestedingen en de onderhandse verkoop van gemeentelijk vastgoed. Het college stond erbij en keek ernaar. Als laatste in de rij betrof het in meerdere opzichten wethouder Pollux zelf, direct en indirect.

De puinhoop uit de periode van onderzoeken naar die misstanden (2016 en 2017) is nog steeds niet opgeruimd. Veel toen gemelde misstanden zijn niet eens onderzocht. Na het eerste onderzoek door EY publiceerde het college Raadsinformatiebrief 146: Feitenrelaas Q4 van 13 september 2016. Daarin werden 26 leer- en evaluatiepunten voor de gehele gemeentelijke organisatie opgesomd, waarvan vele de praktijk nooit haalden. De raad is dat allang ontgaan, of wil er niet meer aan herinnerd worden, net als het college. Daarbij deugden de onderzoeken niet. De onderzoekers werden daar meermaals schriftelijk op gewezen, maar deze signalen werden genegeerd en verzwegen in de rapporten en conclusies. De deksel ging erop. Het systematisch falen werd weer snel duidelijk bij de verkoop van Puteanusstraat 21 / Ginkelstraat 48 in 2019 aan de zoon van wethouder Pollux.

Het college laat nu weten de komende twee jaar de resterende vastgoedportefeuille in Q4 te willen afbouwen. Dus binnen de huidige periode.

Nu bevat wat hierboven staat niet veel nieuws. De gemeente is al jaren bezig met de openbare verkoop van (vanaf 2001) aangekocht vastgoed. In februari 2022 werd ook al een Raadsinformatiebrief betreffende de verkoop van gemeentelijk vastgoed in Q4 gepubliceerd, met deels dezelfde inhoud. Veel schot zit en zat er nooit in, behalve bij de verkoop aan familie, bevriende ondernemers en partijgenoten. Bolwaterstraat 8/8a staat bijvoorbeeld al 10 jaar niet alleen publiekelijk te koop, maar sinds 2021 met twee andere panden ook als vooraankondiging op de gemeentelijke website om ze middels een ‘verkoopenvelop’ in de markt te zetten. Precies zoals nu voor alle panden in de Bolwaterstraat gaat gelden.

Kleinschalig en creatief
Aangezien de Bolwaterstraat e.o. beleidsmatig sinds 2006 in de belangstelling staat wat betreft kleinschalige creatieve ondernemers (sinds de provincie er 2x € 2,5 miljoen subsidie inpompte) ligt er dus al een behoorlijk traject waarin veel dezelfde patronen zijn te herkennen. Vanuit de gemeente blijkt het telkens een herhaling van woorden en zetten.

Als er wat betreft de invulling van het vastgoedbeleid een conclusie kan worden getrokken, dan toch wel dat de gemeente hier vooral aan kapitaalvernietiging heeft gedaan, en niet alleen door het verwaarlozen van de panden. Goedwillende ondernemers die juist voor continuïteit en investeringen hadden kunnen zorgen, kregen simpelweg geen medewerking, of kregen na verloop van tijd te horen dat hun pand verkocht zou worden. De ondernemers verhuisden, maakten kosten, of gaven na langdurige tegenwerking gewoon op: fragiele continuïteit ging verloren. Jaren later zijn die panden nog steeds niet verkocht en zit er weer een andere huurder in. Exact deze kleinschalige en creatieve ondernemers hadden al jaren de gewenste invulling kunnen verzorgen.

Voor alle duidelijkheid: dan gaat het om dat deel van de ondernemers dat vooral niet door de gemeente en provincie werden gesubsidieerd en daar niet doorlopend opdrachten van kregen. Dat geld verdween namelijk in de zakken van het KoeKoek-netwerk dat zelf ook uit Q4 verdween toen de subsidie- en opdrachtenstroom opdroogde. De misstanden in Q4 hadden hier hun oorsprong, en bleken slechts het topje van de gemeentelijke ijsberg.

Nu grijpt het college voor de zoveelste keer terug op kleinschalige creatieve bedrijvigheid. Enkele zelfstandigen hebben inderdaad het pand waar ze al jaren gebruik van maken tussentijds kunnen kopen, vooral gelegen aan de Maaskade. Het aantal is echter minimaal. Dit gebeurde ook pas na veel pijn en moeite. Kritiek op eerder gemaakte maar niet nagekomen afspraken leverde in de meeste gevallen alleen maar gemeentelijke tegenwerking op, met weer vele klachten tot gevolg. De gemeente Venlo houdt namelijk niet van tegenspraak, en al helemaal niet als die tegenspraak gelijk heeft.

Grote vraag is natuurlijk of de resterende ondernemers die nog niet hebben gekocht ook de financiële mogelijkheden hebben om in de huidige markt te kopen, met renovatieverplichting. Worden die er misschien uitgeknepen? Of staat er al een rijtje in de startblokken die wel de financiën hebben? Uiteindelijk draait het toch om geld en in welke richting het vloeit. In Q4 weten ze dat maar al te goed.

Subsidie
En natuurlijk is er weer subsidie. Buiten de gevelsubsidie die de gemeente Venlo inzette voor een eigen pand zal het Venlo Transparant benieuwen waar en welke subsidiepotjes nog meer zullen worden aangeboord om de Bolwaterstraat voor de zoveelste keer op te krikken. Misschien nog eens aangekloppen bij GS? Daar zitten immers twee oud-wethouders uit Venlo, beiden (deels) verantwoordelijk / betrokken bij transacties in Q4. Over een is in 2016 zelfs een interne melding gedaan. Die melding werd natuurlijk nooit onderzocht. Ook niet door de provincie.


Wie wordt er door de jaren heen beter van dit zwabberend beleid, en wie niet? Wie zie je op functies, inhuur en bij projecten telkens terug, en wie niet? Voor wie gaan alle deuren (automatisch) open, en voor wie blijven ze (langdurig of voor altijd) gesloten? Allemaal erg integer natuurlijk. Van willekeur of opzet is nooit sprake.

Beej Benders
De vastgoedportefeuille Q4 behelst natuurlijk niet alleen de Bolwaterstraat. De Right to Challenge aanbesteding voor het Helschriksel werd begin 2022 van tafel gehaald. Daar waar wethouder Pollux graag een woning had gehad. Recent is voor het kavel een nieuw bestemmingsplan gepubliceerd. Enkele panden aan de Ginkelstraat hebben inmiddels plaatsgemaakt voor nieuwbouw en herinrichting. Daarnaast kocht Geert ‘Beej’ Benders t/m 2021 gefaseerd twee bedrijfspanden en 13 appartementen van de gemeente Venlo voor € 3.673.000,- waar bij één pand op typisch Venlose wijze werd gerommeld met een omgevingsvergunning terwijl het nog van de gemeente was. De juridische kwaliteitszorg bij de gemeente Venlo is vanouds. De hilarische zelfgekozen afgang van de gemeentelijke juridisch adviseur op de zitting gaat onbeschreven de geschiedenisboeken in.

Is het toeval dat het door Geert Benders / Fooddrome ingehuurde advocatenkantoor ook regelmatig door de gemeente Venlo wordt ingehuurd? Zoals gemachtigde bij WOB-beroepen of in het geval van raadslid Ali Oruc en de burgemeester de beantwoording van politiek zeer gevoelige vragen? Het college en dit advocatenkantoor dienen op gezette tijden dezelfde belangen. In Q4 is Geert Benders in elk geval spekkoper. Zowel ambtenaren als wethouders en advocaten van het verderop gelegen kantoor zijn er regelmatig klant.

Projectmanager
De Raadsinformatiebrief Handelingsperspectief Bolwaterstraat is opgesteld door een projectmanager die al jaren bij Q4 is betrokken, zowel bij de bouw van de garage Blok van Gendt, het koppelen daarvan aan het aangrenzende Beej Benders, en de verkoop van het vastgoed aan Beej Benders / Fooddrome. Betreffende projectmanager ontving ook jarenlang de facturen van doorlopende opdrachten aan Studio Denk, die de St. Jacobskapel in Q4 in 2015 in bezit kreeg voor € 0,-. Ja dat leest u goed. Stond in het persbericht dat er bij de gemeente Venlo een bieding lag van € 7,- werd dat bedrag zelfs kwijtgescholden. Vervolgens werd m.b.v. een provinciale subsidie van € 24.170,- de verplichte restauratie ter hand genomen. De omgevingsvergunning werd in 2016 van rechtswege verleend.

Deze projectmanager heeft ook weer een nevenfunctie als vicevoorzitter bij Stichting Passiespelen Tegelen, onder voorzitterschap van oud CDA-wethouder Jos Teeuwen (sinds 2018 lid van het dagelijks bestuur Waterschap Limburg). Jos Teeuwen was gedurende zijn gehele periode als wethouder portefeuillehouder Q4.

Familie, vrienden, partijgenoten.
Wat denkt u, gaat het wat worden met die verkoop? Zal dat binnen twee jaar lukken? Familie, vrienden, lievelingetjes? Misschien een partijgenoot? Denken ze bij de gemeente Venlo dat de kust weer veilig is? Of vallen er nog lijken uit de kast? Die zijn er immers genoeg.

Misschien treedt er wel enige ambtelijke en bestuurlijke verlichting op. Je mag de hoop immers nooit opgeven, ook al bewijzen de opeenvolgende en wisselende coalities het tegendeel.

Recent toonde het college namelijk weer op-en-top onprofessioneel gedrag. Een open overheid is nog steeds niet aan Venlo besteed. Als de woordvoerder van de burgemeester adviseert bij een volstrekt ondermaats primair WOO-besluit weet je dat je nog steeds te maken hebt met een fossiele bestuurscultuur.

Een luistertip voor iedereen die werkt bij of voor de gemeente Venlo. Fraude-hoogleraar Bob Hoogenboom: ‘Informatie onthouden aan een democratische rechtsstaat is ook misdaad’

Om te duiden hoe de gemeente Venlo in de praktijk handelt legt Venlo Transparant een casus voor die zich al ruim 6 jaar voortsleept. In deze wordt ook duidelijk hoe de provincie Limburg daarbij vanaf het begin een kwalijke rol speelt. Opmerkelijk is dat ondanks meerdere externe onderzoeken en publicaties in de pers nog steeds onbekende documenten opduiken die een geheel ander beeld schetsen en ook niet eerder werden vermeld. Documenten die ook bij verzoeken op de Wet openbaarheid van bestuur (WOB) werden achtergehouden. Van deugdelijk en zorgvuldig onderzoek kan natuurlijk geen sprake zijn zolang dossiers niet compleet en inzichtelijk zijn. Dit geldt al helemaal voor dossiers die worden voorgelegd aan de rechter.

VVD raadslid Martin Camp kocht met een zakenpartner op 4 juli 2015 onderhands het gemeentelijk pand Bolwaterstraat 31 in de herontwikkelingswijk Q4. Voor € 27.500,-. Het betrof hier de grondprijs minus de sloopkosten, ook al gaven de kopers vóór de overeenkomst al aan dat het pand zou worden gerenoveerd. Sterker nog, in de koopovereenkomst stond als voorwaarde o.a. aangegeven dat de renovatie binnen 3 maanden zou moeten beginnen, en dat er geen sloop- en nieuwbouwverplichting was. Van een zelfbewoningsplicht was evenmin sprake, wel van een verkoopverbod binnen vijf jaar tenzij B&W daar vrijstelling voor gaf. De zakenpartner van Martin Camp verkreeg al in 2013 voor beide verplichtingen een vrijstelling bij de koop van ander gemeentelijk vastgoed, ook gelegen in Q4. Hij verkocht de bovenwoning – na splitsing - direct door.

Op 31 maart 2015 had Hauzer & Partners nog een waardeverklaring van € 26.500,- afgegeven waarin rekening werd gehouden met de door de gemeente Venlo opgelegde renovatieverplichting van € 31.000,-.

Aangezien het hier een raadslid (en eerder statenlid) betrof en het pand gemeentelijk bezit was, diende een Ontheffing verboden handelingen ex Artikel 15 van de Gemeentewet te worden aangevraagd en te worden verleend, bij en door de provincie Limburg. Voor raadsleden is het o.a. verboden onderhands onroerende zaken te verwerven van de gemeente waar ze werkzaam voor zijn. Elke overeenkomst zonder deze ontheffing is nietig. Zo is de wet.

Twee melders (intern en extern) dienden begin 2016 kort na elkaar meerdere meldingen van misstanden m.b.t. Q4 in bij de gemeente Venlo. Deze meldingen werden samengevoegd. Bolwaterstraat 31 was daar deel van.

Bolwaterstraat 31 is één van in totaal vier (vijf) panden die in de periode 2013 t/m 2015 onderhands door het college van B&W aan hetzelfde netwerk van personen werd verkocht. Alle kopers kenden elkaar en woonden op nog geen minuut lopen van elkaar. Verder is opmerkelijk dat de zakenpartner van Martin Camp bij alle transacties was betrokken, als koper, als uitvoerder van de verbouwingen, en (achteraf) het aanvragen van de vergunningen.

Ernst & Young (i.o.v. het college van B&W) en Necker van Naem (i.o.v. burgemeester Antoin Scholten) deden er uitgebreid onderzoek naar in 2016, waarbij Necker van Naem zich grotendeels baseerde op het onderzoek van Ernst & Young. In 2017 deed Lysias Consulting Group i.o.v. de gemeenteraad nogmaals onderzoek. In alle onderzoeken en rapporten werd echter cruciale informatie achterwege gelaten dan wel achtergehouden voor de onderzoekers door betrokkenen en het college van B&W. Totale kosten inclusief ambtelijke uren: een slordige € 750.000,-.

De betrokkenen en het college van B&W hebben altijd beweerd dat er op 4 juli 2015 (ondertekening door kopers) alleen sprake was van één koper, namelijk de zakenpartner van Martin Camp. Pas in tweede instantie zou op 29 januari 2016 met beide kopers een overeenkomst zijn gesloten, ná het verkrijgen van de ontheffing. Uit de akte van de notaris van 25 februari 2016 blijkt echter het tegendeel. Daar staat klip en klaar in vermeld dat er sprake is van een koopovereenkomst met beide kopers op 6 juli 2015. Een akte is altijd opgesteld op basis van een onderliggend, origineel en zorgvuldig geverifieerd document.

John Heuvelings, partijgenoot en raads- en statenlid, wees Martin Camp op 9 november 2015 op de noodzakelijke ontheffing. John Heuvelings was destijds eigenaar/verhuurder van de woning boven die van de zakenpartner van Martin Camp. Op 12 november 2015 volgde overleg met burgemeester Antoin Scholten en de kabinetschef, en werd daarna met hulp van de juridisch controller van de gemeente Venlo en de senior adviseur bestuurlijke zaken van de provincie Limburg de aanvraag voor de ontheffing op 18 december 2015 ingediend. Toen was Bolwaterstraat 31 al verbouwd en zelfs al verhuurd.

Dezelfde juridisch controller was daarna vanaf het begin betrokken bij de onderzoeken naar de gemelde misstanden, en ontving tijdens die onderzoeken meerdere e-mails van beide melders over oneigenlijke beïnvloeding en vooringenomenheid door burgemeester Antoin Scholten en wethouder Jos Teeuwen. Deze meldingen zouden worden meegenomen in de onderzoeken, wat uiteindelijk niet gebeurde. De externe melder trok zich vanwege een gebrek aan vertrouwen gedurende het onderzoek door Ernst & Young terug. De interne melder (klokkenluider) kreeg tot twee maal toe een waarschuwing om zijn mond te houden. Ook daar was de juridisch controller - en gemeentesecretaris - direct bij betrokken.

Uiteindelijk werd de Ontheffing verboden handelingen op 19 januari 2016 door GS Limburg verstrekt. Een afschrift werd naar de gemeenteraad gestuurd. B&W accordeerde op 29 januari 2016 de tweede koopovereenkomst met beide kopers.

Op 23 januari 2017 werd door de externe melder aangifte gedaan bij het OM wegens het opmaken en in omloop brengen van een valse koopovereenkomst, waarbij betrokkenheid van B&W en de provincie Limburg werd vermeld. Het OM seponeerde de aangifte pas een jaar later, op 16 februari 2018, nadat zowel de politie als verschillende OvJ’s er naar hadden gekeken. Op 20 maart 2018 werd een nieuwe en uitgebreidere aangifte gedaan, vanwege het zeer gebrekkige onderzoek en motivering van het OM om geen strafvervolging in te stellen. De rol van de juridisch controller werd nu ook toegelicht. Ook deze aangifte werd, op 15 juni 2018, geseponeerd.

Op 27 oktober 2019 werd voor een derde keer aangifte gedaan, nu door de interne melder (klokkenluider) die in 2017 bij de gemeente Venlo op valse gronden werd ontslagen. Deze aangifte richtte zich op meerdere personen. Niet alleen op Martin Camp, maar ook op burgemeester Antoin Scholten, wethouder Jos Teeuwen en de juridisch controller wegens misleiding, bedrog, valsheid in geschrifte, schending van het ambtsgeheim en het verduisteren van bewijsstukken. Het OM seponeerde de aangifte op 6 december 2019 waarbij werd geconcludeerd dat:

‘Er is -ook na lezing van uw aangifte- geen sprake van een concrete verdenking van de door u genoemde strafbare feiten waarbij relevant is te benoemen dat in het geval partijen eerder gesloten overeenkomsten in onderling overleg zouden hebben beëindigd dan wel vernietigd, dit op zichzelf geen strafbaar handelen betreft. Het eventueel overtreden van artikel 15 gemeentewet is daarbij ook geen strafbaar feit. De consequentie daarvan is enkel de civielrechtelijke nietigheid van de rechtshandeling (artikel 3:43 BW). De uiteindelijke overdracht heeft eerst na ontheffing van de provincie Limburg plaatsgevonden waarbij de provincie Limburg achteraf, na kennisname van de door u gepresenteerde informatie, aangeeft de ontheffing niet ten onrechte te hebben verleend. Al deze omstandigheden maken dat er geen aanknopingspunten zijn voor een strafrechtelijk onderzoek.’

Vreemd genoeg noemde het OM (net als de provincie) nergens de in de akte vermelde eerste koopovereenkomst.

Op 3 april 2018 werd bij de provincie Limburg een Wob-verzoek ingediend inzake Bolwaterstraat 31. De behandelaar van zowel het besluit op het verzoek als het besluit op bezwaar was de senior adviseur bestuurlijke zaken. Dezelfde ambtenaar die betrokken was bij de Ontheffing verboden handelingen t.b.v. Martin Camp en op 5 september 2016 (en nogmaals op 8 april 2019) werd ingelicht over o.a. de feitelijk onjuiste beweringen door de juridisch controller van de gemeente Venlo t.b.v. de aanvraag en het aantoonbare gerommel met de verkoop. Ook de kabinetschef van de provincie werd ingelicht.

Onder de reikwijdte van het Wob-verzoek vielen meerdere documenten die toen echter niet werden verstrekt, niet werden geweigerd, en ook niet werden opgenomen in de inventarislijst. Ze waren echter wel bekend bij de behandelaar van het verzoek. Dat bleek echter pas in 2021.

Op 5 juni 2018, nog vóór besluit op het Wob-verzoek inzake Bolwaterstraat 31, werd het Beleidskader Ontheffing verboden handelingen van de provincie Limburg aangepast. Volgens de senior adviseur bestuurlijke zaken vanwege ‘Recente ontwikkelingen en voortschrijdend inzicht.’

E-mail senior adviseur bestuurlijke zaken en Wob-behandelaar aan gouverneur Theo Bovens d.d. 5 november 2018:
 
Besluit op bezwaar d.d. 13 november 2018. Behandelaar senior adviseur bestuurlijke zaken, ondertekend door gedeputeerde Ger Koopmans:

Na een nieuw Wob-verzoek inzake Q4 op 5 februari 2021 werden e-mails tussen gouverneur Theo Bovens, de kabinetschef en de senior adviseur bestuurlijke zaken vrijgegeven, waarin o.a. wordt gediscussieerd over het Wob-verzoek in 2018. Verder blijkt dat GS eind 2016, na afronding van het onderzoek door EY in september 2016, zowel intern als extern juridisch advies heeft ingewonnen over het intrekken van de verleende Ontheffing. Het interne advies van het cluster Juridische Zaken en Inkoop blijkt mondeling te zijn verstrekt. Het externe juridische advies van advocatenkantoor AKD van 16 november 2016 wordt als strikt vertrouwelijk gekwalificeerd en werd geweigerd.

Interne memo aan gouverneur Theo Bovens d.d. 12 september 2016:

E-mail aan gouverneur Theo Bovens e.a. d.d. 16 december 2016:

Besluit op bezwaar GS Limburg d.d. 21 december 2021:

De provincie Limburg zakt door haar hoeven. Niet alleen werden documenten 3 jaar achtergehouden, maar er blijkt meer mis. Aantoonbare agendering en overleg inzake Q4 op 14 december 2016 tussen een gedeputeerde en wethouder Jos Teeuwen op het gouvernement is onvindbaar. Er is op geen enkele wijze sprake van een zorgvuldige vastlegging. Besluitvorming kan door niemand worden gecontroleerd. GS sluit ook niet uit dat de agendering en verdere documenten zijn gewist. Van zorgvuldig onderzoek m.b.t. de ontheffing is evenmin sprake.

De provincie Limburg blijkt steeds meer op de gemeente Venlo te lijken. De transparantie waar interim-gouverneur Johan Remkes nog op hamerde en opvolger Emile Roemer voor zou moeten staan, blijkt al snel een wassen neus. De nieuwe Limburgse bestuurscultuur?

Eén aangedragen bezwaar werd ook nog eens door GS geheel genegeerd: de rol van de op 2 juli 2021 benoemde gedeputeerden Ad Roest en Stephan Satijn, voormalige wethouders van de gemeente Venlo. Vanuit hun bestuurlijke verantwoordelijkheid en portefeuille waren zij namelijk op meerdere wijze direct en indirect betrokken bij voorliggend dossier. En nu als gedeputeerden.

Enkele (hoofdrol)spelers in deze casus op een rij:

VVD raadslid Martin Camp – Gepensioneerd, raadslid en VVD af.

CDA gouverneur Theo Bovens – Ondertekende namens GS Limburg de Ontheffing t.b.v. Martin Camp. Stapte begin 2021 vanwege een integriteitskwestie op.

CDA gedeputeerde Ger Koopmans – Portefeuillehouder Q4. Stapte vanwege integriteitskwestie begin 2021 op.

VVD gedeputeerde Twan Beurskens – Werd in maart 2018 benoemd tot algemeen directeur / secretaris gemeente Venlo. Had in 2012 als wethouder de benoeming van burgemeester Antoin Scholten in portefeuille.

VVD burgemeester Antoin Scholten – Werd kort voor de raadsverkiezingen van 2018 herbenoemd op voorspraak van gouverneur Theo Bovens. Lid stuurgroep Integriteit Limburg en portefeuillehouder archiefwet, wet openbaarheid van bestuur en integriteit. Opdrachtgever integriteitsonderzoek Martin Camp. Portefeuillehouder benoeming algemeen directeur / secretaris Twan Beurskens.

CDA wethouder Jos Teeuwen – Portefeuillehouder Q4. Wethouder af in 2018. Sinds 2019 lid van het dagelijks bestuur Waterschap Limburg.

VVD wethouder Stephan Satijn – Wethouder af in 2018. Bij diverse casussen Q4 betrokken. Sinds 2021 gedeputeerde provincie Limburg.

VVD kandidaat raadslid nr. 26 Roel Versleijen – Manager / afdelingshoofd gemeente Venlo sinds 2004. Ontsloeg in 2017 de interne melder (klokkenluider), en liet deze enkele maanden betaald thuiszitten. Tussentijds gaf hij opdracht voor een nieuwe inhuur op dezelfde functie die bijna dubbel zoveel kostte. Door Twan Beurskens in 2018 benoemd tot programmamanager. Vertrok eind 2019 bij de gemeente Venlo. Sindsdien directeur stichting Akkoord!-PO.

VVD kandidaat raadslid nr. 6 Marcel Walda – Ondernemer. Toonde al zijn interesse in gemeentelijk vastgoed op 19 januari 2015, mogelijk ook van Bolwaterstraat 31. Kocht op 14 augustus 2015 Helschriksel 13-13A in Q4 voor € 55.000,-. Zijn eerst getoonde interesse voor dit gemeentelijk pand dateert van 8 juni 2015. De openbare verkoop ging echter pas op 12 juni 2015 via internet van start. Het pand zou met aangrenzend braakliggend terrein verkocht worden. Een publieke bezichtiging op 19 juni 2015 werd geannuleerd doordat hij het op 17 juni 2015 kocht, voordat verdere en aangemelde geïnteresseerden zich konden oriënteren, waaronder een ambtenaar. De voorwaarde om ook het braakliggend terrein te kopen liet de gemeente Venlo vallen. De verbouwing werd verricht door de zakenpartner van Martin Camp.

Wordt vervolgd.

Uit een Woo-verzoek en recent openbaar gemaakt besluit blijkt dat de gemeente Venlo Fooddrôme BV / Beej Benders eind 2023 heeft gedaagd i.v.m. niet betaalde huurverhogingen. Het gaat om (voormalig) gemeentelijk vastgoed Monseigneur Nolensplein 53 en 54. Sinds respectievelijk 2017 en 2016 werden beide panden verhuurd en in 2021 aan Fooddrôme BV verkocht, samen met 13 appartementen gelegen aan de Parkstraat voor een bedrag van € 3.673.000,- k.k. Verantwoordelijk wethouder is Marij Pollux (GL). De fractie Veur Groeët Venlo heeft inmiddels vragen gesteld.

Woo-verzoek Ludwig & Van Dam advocaten d.d. 24 november 2023:


Het Woo-verzoek werd door de gemeente Venlo op 27 november ontvangen. Het collegebesluit volgde op 6 maart 2024, 14 weken later. Er werden slechts 6 documenten met een totaal aan 12 pagina’s verstrekt. Van een omvangrijk (Artikel 4.2 a) dan wel gecompliceerd (Artikel 4.4 lid 2) Woo-verzoek is in de verste verte geen sprake. De wettelijke beslistermijn op een regulier Woo-verzoek is 4 weken, en kan met twee weken worden verlengd indien daar sprake van is.

Dat de advocaat van Fooddrôme / Beej Benders documenten opvraagt, en dus partij is, zou wat betreft het tijdig en correct afhandelen van het verzoek geen verschil mogen uitmaken. Al enige tijd is het - buitenproportioneel - niet voldoen aan de wettelijke beslistermijn schering en inslag bij de gemeente Venlo. Primaire besluiten en besluiten op bezwaar zijn vaak inhoudelijk ook nog eens ver ondermaats. Dat heeft alles met de non-existente juridische kwaliteitszorg te maken. Het team Juridische Zaken kan of wil simpelweg niet leveren wat de Wet open overheid beoogd. Klachten over medewerkers van Juridische Zaken zijn er al jaren. Nog niet zolang geleden bleek zelfs de woordvoerder van burgemeester Antoin Scholten (portefeuillehouder) te hebben geadviseerd bij een primair besluit op een Woo-verzoek, en bleek een juridisch adviseur dat ook heimelijk te hebben gedaan terwijl hij bezwaren en beroepen behandelt.

Wat betreft het geschil tussen de gemeente Venlo en Fooddrôme / Beej Benders: de zitting vond 14 mei jl. plaats. De Limburger berichtte er 15 mei (digitaal) en 16 mei (druk) over. Het zou in totaal gaan om nog verschuldigde huurverhogingen van € 133.500,-. VT blikt n.a.v. dit geschil terug naar de ontwikkeling van Fooddrôme: vanaf het einde van de Floriade tot het uiteindelijk landen van Beej Benders aan het Nolensplein in Q4.

Villa Flora
In 2010 was sprake van het concept Fooddome, met de opzet dit te laten landen in Villa Flora, als invulling na afloop van de Floriade in 2012. Het als duurzaam gepresenteerde Villa Flora (‘groenste kantoor van Nederland’) moest nog worden gebouwd. Fooddrôme BV was destijds al betrokken bij het project, maar werd pas opgericht in augustus 2011. Portefeuillehouder Villa Flora was wethouder Twan Beurskens (VVD), die ook de eerste handeling van de bouw verrichtte. Zowel de regie van de bouw als de administratie waren namelijk in handen van de gemeente Venlo.


Tonnaer: Ruimtelijke onderbouwing Fooddome gemeente Venlo d.d. 9 augustus 2011:


Invulling van het speciaal voor de Floriade gebouwde vastgoed bleek echter niet zo makkelijk als de aandeelhouders van Exploitatiemaatschappij Villa Flora BV (5 regiogemeenten) zich en aan het publiek hadden voorgesteld.

Financiering
In 2013 werd een intentieovereenkomst getekend voor het concept Fooddome. Alle deuren, waaronder bij de provincie en gelieerde fondsen, gingen open om deze opzet te doen slagen. Gemachtigde namens de provincie Limburg was (inmiddels) gedeputeerde Twan Beurskens (VVD), eerder verantwoordelijk wethouder in Venlo. Beide partijen zouden de samenwerking aangaan voor een periode van 10 jaar (5 + 5 verlenging) middels een onderhuurovereenkomst. Fooddrôme zou 7500 m2 van de begane grond / entresol huren van Villa Flora BV en de provincie Limburg weer 1500 m2 van Fooddrôme. Opmerkelijk.

Concept overeenkomst d.d. 13 februari 2014:



De financiële details over de onderhuur zijn niet bekend. Beide partijen kozen ervoor geen enkele ruchtbaarheid daaraan te geven:


Wel is de verdere financiële ondersteuning vanuit de provincie Limburg bekend. Fooddrôme werd daarbij geholpen door subsidiebureau TRIAS BV.

Nota GS inzake besluit Fooddrôme d.d. 14 februari 2014:


Op 4 juni 2014 liet Fooddrôme echter in een verklaring weten af te zien van de huurovereenkomst na het uitvallen van de educatieve invulling. De al beschikte subsidie moest worden ingetrokken en de beoogde lening verviel. Gedeputeerde Twan Beurskens (VVD) werd twee weken later middels een interne nota geïnformeerd. De beoogde locatie stond op dat moment al 1,5 jaar leeg.

Het afblazen van Fooddrôme leidde tot financiële tegenvallers voor de aandeelhouders van Exploitatiemaatschappij Villa Flora BV. Voor Fooddrôme werden namelijk bouwkundige aanpassingen gedaan en werd o.a. een tussenvloer aangelegd. Dat was een huurderswens geweest.

Door de provincie Limburg werd daar 4 ton voor uitgetrokken. De totale kosten bedroegen echter € 707.000,-. De gemeenteraad van Venlo werd door de opvolger van Twan Beurskens, wethouder en portefeuillehouder Stephan Satijn (VVD), in 2013 daarover geïnformeerd.

Nota GS inzake besluit Fooddrôme d.d. 14 februari 2014:


Raadsconsulatie betalingsregeling Villa Flora BV d.d. 5 juni 2013:

In het onderzoeksrapport Villa Flora van de Venlose Rekenkamer van 27 mei 2015 zijn de kosten voor de tussenvloer à € 707.000,- meermaals terug te vinden, inclusief de vermelding dat de huurder de kosten zou compenseren. Volgens een artikel van Distrifood van 8 juni 2015 werd dat bedrag echter nooit terugbetaald.

In de Raadsconsulatie betalingsregeling Villa Flora BV d.d. 5 juni 2013 werd eveneens vermeld dat € 800.000,- ter beschikking was gesteld als ‘huurincentives’. Er zou 90% langjarig worden verhuurd. Of daarvan een deel en zo ja hoeveel daarvan weer voor Fooddrôme was bestemd blijft onbekend. Het mocht sowieso niet baten. Na het fiasco van Fooddrôme meldde zich pas in 2016 de eerste commerciële partij als huurder voor de exporuimte van Villa Flora.


Verdere kosten en financiële gevolgen werden opgesomd in de door het college van B&W Venlo verstuurde RIB 2014 / 68 d.d. 8 juli 2014:


In de RIB wordt echter met geen woord gerept over de resterende 3 ton kosten voor de tussenvloer, die de aandeelhouders (de 5 regiogemeenten) op zich zouden moeten nemen, aangezien de provincie Limburg eerder 4 ton ter beschikking stelde. Uit geen enkel beschikbaar document blijkt wie deze kosten (deels dan wel geheel) voor rekening heeft genomen.

Uit antwoorden van gedeputeerde Twan Beurskens op vragen vanuit de Statencommissie Economie, Bestuur en Duurzaamheid (EBD) blijkt nogmaals dat de provincie Limburg als onderhuurder van Fooddrôme zou fungeren. Het daarvoor afgesproken bedrag is echter niet bekend.

E-mail schriftelijke beantwoording rondvraag Cie EBD gedeputeerde T. Beurskens d.d. 11 december 2014:


Een paar maanden later stelde de Statenfractie van de SP vragen over Villa Flora en specifiek over de telkens aangekondigde vestiging van Fooddrôme. Blijkbaar wist de SP-fractie meer. Het antwoord van GS is typerend bij een financieel bodemloos project: ontkennen, afschuiven en duiken.

Antwoorden GS op schriftelijke vragen SP fractie betreffende Floriade – Villa Flora d.d. 31 maart 2015:


Onderzoek Rekenkamer Venlo
Bureau Metafoor onderzocht in 2015 Villa Flora i.o.v. de rekenkamercommissie Venlo. N.a.v. dat rapport publiceerde L1 op 3 juni 2015 een artikel waarin het college van B&W werd verweten te hebben gelogen over het huurcontract met Fooddrôme. De Venlose raad werd namelijk in Raadsinformatiebrief 57 van 18 mei 2013 een rad voor ogen gedraaid. Portefeuillehouder was wethouder Stephan Satijn (VVD), sinds 2021 gedeputeerde en portefeuillehouder BV Ontwikkelbedrijf Greenport Venlo, inclusief de opvolger van Villa Flora: BV Campus Vastgoed Greenport Venlo.

Onderzoeksrapport Villa Flora d.d. 27 mei 2015:


Dure les
N.a.v. het onderzoeksrapport concludeerde GroenLinks Venlo (sinds 2018 deel van het college met wethouder Marij Pollux) dat het allemaal beter moest. Er was sprake geweest van planningsoptimisme, positieve aannames, oplopende exploitatieverliezen, en er moest weer geld bij. Vanuit het college was geen tijdige en correcte informatievoorziening richting de raad. Allemaal conclusies die destijds wethouder Stephan Satijn werden aangerekend. ‘Dit had allemaal veel beter gekund’, stelde hij zelf.

Netwerken en bestuurscultuur
VT schreef eerder over Villa Flora en de talloze lijntjes die in de loop van de tijd vaak dezelfde personen vanuit verschillende opeenvolgende (bestuurlijke) functies aan elkaar linken. Dat blijkt ook in dit dossier. Netwerken met een jarenlange onderlinge verwevenheid waarbij meebuigen met en financiële ondersteuning van bepaalde ondernemers centraal staat, maar waar eenzelfde starre en gesloten bestuurscultuur richting de burger die om openheid van zaken vraagt in stand blijft. De vraag is welk controlerend orgaan of lid daarvan nog overzicht heeft over de kosten die door de jaren heen door provincie, gemeenten en gelieerde fondsen t.b.v. Fooddrôme / Beej Benders zijn gemaakt, en of er niet mogelijk (en herhaaldelijk) sprake is geweest van bevoordeling en staatssteun. Ook wat betreft het vervolg dat u nog gaat lezen.